Συχνές Ερωτήσεις

Ποιες εταιρείες;

Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα δραστηριοποιούνται 7 εταιρείες κοινόχρηστης μικροκινητικότητας: Dott, Lime, Hop (Τουρκία), Hopp (Ισλανδία), Hoppy (Βέλγιο), RideMovi (Ιταλία), και Bee Scooters (Ελλάδα). Συνολικά, έχουν διαθέσει πολλές χιλιάδες πατίνια στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς καμία επίσημη συμφωνία με το Δήμο.

Αποκλείεται να μην έχουν άδεια οι εταιρείες από το δήμο!

Κι όμως, καμία από τις εταιρείες δεν έχει λάβει επίσημη άδεια από το Δήμο Αθηναίων για την τοποθέτηση των πατινιών στους κοινόχρηστους χώρους. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία και δεν καταβάλλεται κανένα αντίτιμο για τη χρήση του δημόσιου χώρου.

Άρα οι εταιρείες είναι παράνομες;

Δυστυχώς, εκμεταλλεύονται ένα νομικό κενό. Ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει ακόμα θεσπίσει κανονιστικό πλαίσιο για τη λειτουργία των εταιρειών μικροκινητικότητας, σε αντίθεση με άλλους δήμους όπως η Θεσσαλονίκη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουν το δικαίωμα να καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο χωρίς άδεια. Απλώς εκμεταλλεύονται την καθυστέρηση του δήμου να ρυθμίσει το θέμα.

Τα μηχανάκια δεν εμποδίζουν; Τα πατίνια σας πείραξαν; Υπάρχουν πιο σημαντικά προβλήματα!

Τα ενοικιαζόμενα πατίνια είναι εξαιρετικά προβληματικά για τους εξής λόγους:

• Μπλοκάρουν τα ήδη στενά πεζοδρόμια της πόλης
• Εμποδίζουν τις ράμπες για αμαξίδια και καρότσια
• Καλύπτουν τους οδηγούς τυφλών
• Χρησιμοποιούνται συχνά από ανήλικους χωρίς κράνη

Ναι, υπάρχουν κι άλλα προβλήματα στην πόλη. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για να αγνοήσουμε το συγκεκριμένο πρόβλημα, ειδικά όταν το συγκεκριμένο πρόβλημα λύνεται εξαιρετικά εύκολα. Είναι ενός είδους low hanging fruit.

Τα ενοικιαζόμενα πατίνια είναι το μέλλον, είστε οπισθοδρομικοί!

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα προοδευτικό, καινοτόμο, βιώσιμο, οικολογικό ή μοντέρνο στο να εκμεταλλεύονται εταιρείες ελεύθερα τον δημόσιο χώρο μας χωρίς ρύθμιση. Αντιθέτως, αυτό είναι το αντίθετο της προόδου.

Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν επιτρέπονται μη ρυθμισμένα πατίνια που μπορούν να σταθμεύουν οπουδήποτε και να αναπτύσσονται σε οποιονδήποτε αριθμό από οποιαδήποτε εταιρεία χωρίς άδεια ή τέλος. Η Βαρκελώνη τα έχει απαγορεύσει. Το Παρίσι τα απαγόρευσε μετά από δημοψήφισμα όπου το 90% των πολιτών ψήφισε όχι. Οι περισσότερες πόλεις τα έχουν ρυθμίσει, και σταθμεύουν σε καθορισμένες περιοχές.

Φταίνε αυτοί που τα αφήνουν!

Είναι υποκριτικό για μια εταιρεία να μεταφέρει την ευθύνη στους χρήστες, όταν έχει τόσες πολλές απλές λύσεις που θα μπορούσε να εφαρμόσει:

1. Έλεγχος φωτογραφιών στάθμευσης: Οι εταιρείες ζητούν από τους χρήστες να βγάλουν φωτογραφία το πατίνι μετά τη χρήση, αλλά προφανώς δεν τις ελέγχουν ποτέ.
2. Πρόστιμα σε χρήστες: Θα μπορούσαν να επιβάλλουν πρόστιμα σε χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες στάθμευσης.
3. Προσωρινές θέσεις στάθμευσης: Θα μπορούσαν να ορίσουν προσωρινές θέσεις στάθμευσης μέχρι ο δήμος να εκδώσει την κανονιστική.
4. Συνεργασία με άλλες εταιρείες: Θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τις άλλες εταιρείες για να έχουν υπαλλήλους που μετακινούν τα πατίνια από σημεία που εμποδίζουν.

Φταίει ο δήμος!

Φανταστείτε ένα αυτοκίνητο σταθμευμένο πάνω σε ένα πεζοδρόμιο. Δίπλα, ένας άντρας διαμαρτύρεται για την ανικανότητα της τροχαίας να επιβάλει την τάξη. Έχει απόλυτο δίκιο – εκτός αν ο άντρας είναι ο οδηγός του οχήματος.

Ναι, ο δήμος έχει μερίδιο ευθύνης. Θα έπρεπε να είναι λιγότερο νωχελικός και να υπερασπιστεί το δημόσιο χώρο. Αλλά αυτό έχουμε δικαίωμα να το λέμε μόνο εμείς, τα θύματα της καταπάτησης του δημόσιου χώρου – όχι και οι θύτες.

Η διαδικασία έκδοσης κανονιστικής από το δήμο είναι σύνθετη και χρονοβόρα. Απαιτεί συνεργασία πολλών φορέων, διαβούλευση και συναίνεση. Είναι λογικό να παίρνει χρόνο. Αυτό που δεν είναι λογικό είναι οι εταιρείες να εκμεταλλεύονται αυτό το χρονικό κενό.

Οι εταιρείες μπορούν απλά να περιμένουν την κανονιστική. Ναι, είναι τόσο απλό.